Λένε πως οι καλύτεροι κυνηγοί του κόσμου δεν πιάνουν άγρια λιοντάρια, πολύχρωμα εξωτικά πουλιά και πελώριες φάλαινες. Λένε ότι οι καλύτεροι κυνηγοί του κόσμου πιάνουν τα όνειρά τους.
Η ιστορία που θα σας πω όμως σήμερα δε μιλάει για έναν κυνηγό, αλλά για έναν Πειρατή. Ο Πειρατής μας λέγεται Λούκας, και το καράβι του είναι ένα από τα ομορφότερα και συνάμα τρομερότερα καράβια που έχουν ποτέ φιλοξενήσει οι ωκεανοί! Είναι καμωμένο με το πιο γερό ξύλο που υπάρχει, κι αν αυτό δε σας εντυπωσιάζει, πού να δείτε την καμπίνα του Καπετάνιου!
Η καμπίνα του Λούκα είναι σα θησαυροφυλάκιο. Και τι δεν έχει μέσα: Παλιά σεντούκια με χρυσά και ασημένια σκεύη που ξέθαψε από τους βυθούς, εντυπωσιακά κοσμήματα στολισμένα με πολύχρωμα πετράδια, που τα βρήκε σε κρυψώνες δίπλα στο κύμα, συλλογές από αστραφτερά μπιχλιμπίδια που τα έκλεψε για κείνον η θάλασσα και του τα χάρισε στα πάμπολλα ταξίδια του… Όλα ομορφα τακτοποιημένα σε θήκες, ντουλάπια με βιτρίνες και ράφια σε κάθε γωνιά και κάθε τοίχο της καμπίνας του, ώστε να μπορεί να τα θαυμάζει από την αναπαυτική του πολυθρόνα πίνοντας ρούμι.Αυτή η καμπίνα λοιπόν ήταν ένας μικρός παράδεισος για το Λούκα. Ήταν το μέρος όπου χαλάρωνε μετά από μια κουραστική μέρα γεμάτη μάχες και πλιάτσικα. Ήταν το μέρος όπου έβρισκε γαλήνη κι ηρεμία, όταν κόπαζαν οι φουρτούνες κι οι θύελλες. Ήταν η φωλιά του.
Μακάρι να υπήρχαν λέξεις για να περιγράψουν την άγρια χαρά που πλημμύρισε το Λούκα, όταν κατάλαβε τι ήταν ο θησαυρός που είχε στα χέρια του.
Περνούσε όμως ο καιρός, κι όπως είναι πάντα γραφτό να συμβαίνει, ήρθε και η μέρα που ο Λούκας ανακάλυψε έναν θησαυρό αλλιώτικο από τους άλλους. Είχε σαλπάρει από νωρίς για μια συστάδα βράχων στη μέση του πελάγους, όχι πολύ μακριά από το αγκυροβόλι του, πεπεισμένος ότι οι σπηλιές που τόσους αιώνες σκάλιζε πάνω τους το κύμα θα ήταν γεμάτες πολύτιμες εκπλήξεις. Βουτώντας λοιπόν αχόρταγα στα παγωμένα νερά έψαχνε…Και ψάχνοντας τον πρόλαβε, βιαστική καθώς είναι, η νύχτα του χειμώνα. Και μέσα στο σκοτάδι κολυμπώντας σε σπηλιές δίχως οροφή και σπηλιές δίχως πυθμένα τελικά το είδε: Ένα χλωμό λαμπύρισμα ζωγράφιζε χρυσούς ιστούς στο νερό… Τι μπορεί να ήταν;
Στο Ράφι 