Οι Σιφονιστές

Ο αγαπημένος τρόπος δράσης των Σιφονιστών κατά τον Ευγένιο είναι η ξαφνικές προσωπικές επιθέσεις. Διαλέγουν τα θύματά τους ανάμεσα στους πιο ικανούς, τους ανθρώπους εκείνους που έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να πετύχουν, είτε στόχος τους είναι να γράψουν ένα συμφωνικό έργο, είτε να μεγαλώσουν παιδιά υγιή κι ευτυχισμένα, είτε απλώς να ανέβουν ένα σκαλοπάτι στην ιεραρχία της εργασίας τους. Τις περισσότερες φορές αρκεί μια τέτοια επίθεση για να στρέψουν αυτοί οι άνθρωποι το βλέμμα τους κάτω και να μπλεχτούν σε μια δίνη μάταιων αντιπαραθέσεων και άμυνας, αντί απλώς να συνεχίσουν ακάθεκτοι αυτό που ήδη κάνουν τόσο καλά.

Μια άλλη, εξίσου αποτελεσματική τακτική τους είναι η αγαπημένη τους επιχείρηση «Χάρυβδη»: Με αυτή δε ρουφούν την ίδια την προσήλωσή σου σε αυτό που θέλεις, αυτό που αγαπάς, αυτό για το οποίο αγωνίζεσαι, αλλά ρουφούν εκείνα τα τοιχώματα πίστης και αυτοπεποίθησης που τη συγκρατούν: Σου θυμίζουν ό,τι επώδυνο, τρομακτικό ή ντροπιαστικό σου έχει συμβεί και σε πείθουν ότι κάπως έτσι είναι γραφτό να καταλήγει οποιαδήποτε προσπάθειά σου στο μέλλον, είτε πρόκειται για τον ίδιο στόχο είτε γενικά για ο,τιδήποτε άλλο θελήσεις να πετύχεις. Λες και οι δυσάρεστες περιστάσεις στη ζωή σου δε σου έχουν διδάξει τίποτα, δεν έχουν ακονίσει τις ικανότητές σου, δεν έχουν επεκτείνει τα ψυχικά σου αποθέματα και δε σε έχουν κάνει δυνατότερο, σοφότερο, καλύτερο.

Είναι απλώς το αντικείμενο της μελέτης μου και τίποτα άλλο.

Αυτό που με φοβίζει περισσότερο όμως στους Σιφονιστές είναι η πιο stealth τακτική τους απ’ όλες, η οποία εκμεταλλεύεται αφενός την τέλεια μεταμφίεσή τους και αφετέρου τη φυσική ροπή των ανθρώπων προς τη μίμηση. Αρκεί να μεταμφιεστούν οι ίδιοι σε πετυχημένους, πολυπράγμονες και ευτυχισμένους ανθρώπους, για να εμπνεύσουν αυτόματα ανθρώπινους «κλώνους» τους, οι οποίοι χωρίς να το συνειδητοποιούν, εφαρμόζουν στην εντέλεια τις τακτικές τους, πολλαπλασιάζοντας έτσι την επιτυχία της αποστολής τους. Οι άνθρωποι αυτοί μπορεί για καλή τους τύχη ποτέ να μη μεταλλαχθούν σε Σιφονιστές, όμως υποβάλλουν την προσήλωσή τους σε μια μη αναστρέψιμη, όπως μέχρι τώρα φαίνεται, αλλοίωση: Αντί να είναι στραμμένη σε στόχους που αφορούν στη δική τους ζωή, είναι εστιασμένη στην αποτυχία των στόχων της ζωής των άλλων.